سرنوشت دی.ان.اِ و پروتئین نوترکیب (تراژن) در دستگاه گوارش پستانداران
- منتشر شده در پنج شنبه, 30 مرداد 1399 11:53

هنگامي كه يك ژن جديد به ژنوم گياه منتقل مي شود، به طور معمول نتيجه نهايي آن توليد يك يا چند پروتئين جديد است.
گاهي اوقات، پروتئينهاي بيان شده در گياهان تراريخته ميتوانند در رژيم غذايي انسان كاملا جديد باشند. بنابراين بررسي پايداري و انتقال پروتئين و تراژن و يا قطعات حاصل از تجزيه آ نها در دستگاه گوارش و بافتهاي انسان و حيوانات مصرف كننده مسئله بسيار مهمي در ايمني غذايي يك غذاي تراريخته است.
احتمال جذب قطعات دي .ان.اي موجود در غذا توسط باكتريها و سلولهاي اپيتليال، پايداري دي.ان.ای در تمام مناطق سيستم هاضمه مورد بررسي قرارگرفته است. دستگاه گوارش حاوي انواع مختلفي از ميكروارگانيسمها است. اين ميكروارگانيسمها ميتوانند با جذب دي.ان.اي هضم شده و آزاد شده از غذا (در نتيجه فعاليت هاي فيزيكي، شيميايي و آنزيمي دستگاه گوارش) تراريخته شوند.
مشاهده تغييرات فنوتيپ ساختاري و عملكردي زماني امكان پذير است كه ژن يا ژنهاي تغيير يافته پايدار مانده و در دستگاه رونويسي و ترجمه موجود تراريخته به پروتئينهاي كارا تبديل شوند.
هدف اين گزارش مرور پژوهشهاي انجام شده در مورد سرنوشت دي.ان.اي نوتركيب (تراژن) در دستگاه گوارش حيوانات است. پژوهشهاي انجام شده برروي دي.ان.ای در دستگاه گوارش نشاندهنده اين است كه بيشتر دی.ان.ای خوراك مصرف شده بهشكل پراكنده در آمده و قابليت تشخيص آن كاهش يافته و به انتخاب اندازه قطعه قابل تكثير وابسته است. علاوه بر اين، نتايج منعكسكننده تفاوت در روند تخريب مواد غذايي فرآوري شده در دستگاه گوارش، از دی.ان.ای بدست آمده در مدل هاي مختلف حيواني است.
تمامي گزار شها سرنوشت يكساني براي مولكول دي.ان.ای در درون دستگاه گوارش عنوان كرده اند، چرا كه همه دي.ان.ای، ازجمله دی.ان.ای موجود درموجودات تراريخته، ازهمان چهار نوكلئوتيد يكسان تشكيل شده، به اين معني كه استفاده از روشهاي نوتركيب درتوليد غذا تغييرات عمده اي را در خصوصيات شيميايي دي .ان.ای ايجاد نميكند و دی.ان.ای تراژن در ساختار متفاوت از دی.ان.ای معمول موجود در سلولهاي حيوان و يا گياه نيست، تنها تفاوت درترتيب تواليهاي رونويسي است ودليلي براي شك كردن به اساس وعملكرد دی.ان.ای تراژن با دی.ان.ای طبيعي گياهي براي مصرف وجود ندارد.
نویسندگان:
علیرضا ستارزاده، حسن رهنما، بهزاد قره یاضی و رفیعه ستارزاده
فصلنامه علمی ترویجی ایمنی زیستی، دوره 4، شماره 4 – شماره پیاپی ۱۶، تابستان ۱۳۹۱
دریافت متن کامل مقاله:
پایگاه اطلاعرسانی بیوتکنولوژی ایران