نقشه راه زیست‌فناوری کشاورزی ایران؛ فناوریهای زیستی کشور (مقالات، پژوهش‌ها و اختراعات)

منتشر شده در یکشنبه, 06 اسفند 1396 10:42

نقشه راه زیست‌فناوری کشاورزی ایران

فاز اول: مطالعه  وضع موجود زیست‌فناوری کشاورزی در ایران و جهان

سند چهارم: فناوریهای زیستی کشور (مقالات، پژوهش‌ها و اختراعات)

فناوری کاربرد عملی دانش به منظور خلق یک توانمندی و دستیایی به یک نتیجه عملی می باشد. فناوری می تواند به صورت یک محصول، یک فرایند، یک قطعه از محصول، ابزار و نرم افزار ظاهر شود.

ارزیابی فناوری، نخستین بار از سر واژگان ارزیابی فناوری های صنعتی که به آلمانی معادل  Technik folgen abschätzung  و به فرانسوی معادل choix scientifiques technologiques است مشتق شده و شامل یک فرایند علمی، تعاملی و ارتباطی با هدف کمک به شکل گیری افکار عمومی و سیاسی با جنبه های اجتماعی و در راستاي تعیین مختصات و سطح و ابعاد یک فناوری و تبعات و جنبه هاي مختلف آن است.

در ارزیابی فناوری فرض بر این دیدگاه جهانی استوار است که فناوری آینده گرا و پیش شرط ضروری زندگی مدرن و متمدن است و هیچ جایگزینی برای آن وجود ندارد. در واقع برای شش یا هشت میلیارد نفر انسان های ساکن زمین، سبک زندگی با افزایش فزاینده پیچیدگی همراه است، بنابراین هر یک از نتایج مطالعات ارزیابی فناوری باید منتشر شود و توجه خاص به آن صورت گرفته و با تصمیم گیران سیاسی در میان گذاشته شود. چالش مهم در مسأله ارزیابی فناوری این است که اثرات فناوری های جدید را نمی توان به راحتی پیش بینی نمود؛ چرا که حوزه‌های فناوری گسترده است و با گذشت زمان توسعه یافته و به طور گسترده استفاده می شود.

بصورت عمومی هنگامی که یک فناوری اختراع و کشف شد، بهره برداری فوری از آن غیر ممکن است. البته در زمینه فناوری های نوین، این فناوری ها حاصل بهبود فناوری های پیشین هستند و محصولات ارتقاء یافته پس از انجام موفق آزمون ها و آزمایشات تکمیلی بر روی فناوری های پیش از خود هستند. هنگامی که یک فناوری نوين ظهور نمود، آن را می توان در سیستم اصلی یا فناوری آن خانواده و فناوری های مرتبط در نظر گرفته و ارتباط آن با ساير فناوري ها را مشخص نمود.

یکی از معیارهایی که جهت سنجش آمادگی و بلوغ فناوری ها برای اولین بار توسط دولت ایالات متحده و خصوصاً آژانس ملی هوا فضای امریکا (ناسا) مورد استفاده قرار گرفته است، سطوح آمادگی فناوری (Technology Readiness Level) یا به اختصار  TRLاست. این شاخص در ارتباط با بلوغ فناوری از منظر مواد، اجزا، ابزار و دانش فنی تعریف می شود. در واقع اگر یک فناوری را جزئی از یک سیستم در کنار سایر فناوری ها فرض كنيم، سیستم اصلی و سیستم های فرعی فناوری مورد تحلیل قرار خواهند گرفت.

این سطوح برای اولین بار در دهه 80 میلادی توسط سازمان ناسا مطرح شد. تعاریف اولیه شامل هفت سطح بود که توسط سایدین و همکارانش در سال 1989 میلادی ارائه گردید. منکیز در سال 1995 این سطوح را تا نه سطح افزایش داد و هر کدام از سطوح را توصیف کرد. از آن سال به بعد سازمان ناسا ازاین ابزار در ارزیابی سطح آمادگی و بلوغ فناوری ها در برنامه های توسعه فناوری خود استفاده نمود.

لطفا ادامه مطلب را در فایل پی دی اف زیر مطالعه فرمایید. 

 دریافت فایل سند

کارفرما: ستاد توسعه زیست فناوری

مشاور: امید فدایی منش